Wszystko co dajemy, dajemy również sobie, tylko nie jesteśmy tego świadomi. Warto odróżnić to czym mogę się dzielić pozostając nadal sobą, a co przekracza granice mojego jestestwa...bo wtedy się kurczymy zamiast rosnąc lub wpadamy w poczucie ofiary. Te granice są subtelne i często przekraczane przez nas samych. Drugi człowiek dotrze tam dokąd pozwolimy. System społeczny uczy tego jak być dla innych, ale nie jak być dla siebie samego. Nic co jest przeciwko własnej osoby jest dobre. Bez szacunku dla siebie samego nie ma prawdziwego pomagania innym, nie ma prawdziwej relacji. Zasady są czymś twardym, a to co twarde łatwo złamać. Prawda jest miękka, cierpliwa i wieczna. Warto znaleźć swoją prawdę. Trudność zanika z czasem...w wyniku większej jasności tego, co jest prawdziwe we mnie.